Ambrosi - À lu francà

Cercu sempri sta stonda chì chjama
occhjichjusi s’arremba à lu cori.
Hè di quiddi chì dani à brama
di vultà torna à lu prim’albori.

Ci trovu à l’ora di a carezza,
i luci chì a mimoria sguassa,
un’assaltu di schietta dulcezza,
da rifà cù tè i primi passa.

Cercu sempri in li me notti mori
quandu sfila la luna à lu balcò,
U frisgiu di u tempu chì corri,
Da purtacci à lu mondu maiò.

Ci trovu à l’ora di l’incertezza
li to spondi chjari à pasponu.
in li mei ci battini timpesti
di li fatti d’oghji, tistimonii.

Cercu sempri una nov’armunia
stesa à i cunfini di li sensa
ritruvà l’accordu di magia,
natu da la to aghja immensa.

Ci trovu à l’ora di a tristezza
li chjassi persi di u sunnià.
Da supranalli sti furturezzi
chì a vita alza, à lu francà.