Biancarelli - Cantu à Emmet Till

Era tanti anni fà, in u Mississippì
Un ziteddu curria buffulendu di gioia
Nant’a sponda nativa di a Tallahatchie
Curria è si lampaia in manu à i so boia.

A fola di i lubba era dunca riali
Nun timii paura Emmett u me fiddolu
Ti desti à a sciagura è morsi u me fanali
Da purtammi par sempri ‘n u bughju di u dolu.

C’era u to ritrattu, disfattu u to sembiu,
In tutti i ghjurnala par dì a verità
Nant’à i mostri cechi ignuranti di l’embiu
I mostri chì ùn ani chè rabbia à sunnià.

Pà un culor’ di peddi o pà una prighera
Vastani ciò chì vivi è chì curri à u ventu
Emmett u me fiddolu eri a me lumera
Ci ripensu ugni ghjornu in cori à u spaventu.

U to nomu ribomba o dulci Emmett Till
À fiancu à quiddi eroi chì ghjeu tengu à menti,
Vighjati in paradisu da o u tintu Joe Hill,
Marturiati à l’altari di a cità dulenti.

Chì l’infernu hè quì bassu nant’à ‘ssa strada da fà
Emmett era ziteddu, ma a vi diciaria,
I mostri erani quì à vulellu vattà
Ingurdi è bramosi di fanni a stirpia.

Quissu cantu hè finitu è mi tocca à piantà
Ma pà a so mimoria mi ferma puri à dì
Chì i lacrimi tutti ch’e’ li pudiu dà
Sò un riu più grandi chè a Tallahatchie.