Dicendu di maghju o di maghjoni
Quand’eddu dici fighjuleti i steddi
Sempri incù l’ochji d’i ziteddi
U pueta hè quant’ à un arburu
A puesia hè lu so fruttu
È u vi dà beddu maturu
Sperendu ch’eddu sia piaciutu
U pueta l’accadi d’essa tristu
Quand’eddu t’hà angoscia è dolu
S’attacca à l’omu è puru à lu Cristu
Ma ripiglia a rima chì li porta cunsolu
U pueta avarà sempri una musa
Chì l’accumpagna in la so verità
Hè bedda schietta è mai cunfusa
À fiancu ad’eddu pà l’eternità
U pueta hè soli...o luna
L’oru radiosu o a bedda bruna
Trà i dui ùn pò sceglia
Quandu unu si chjina l’altra si sveglia