S’arrimbàia à i lecci
S’acciutulàia sottu à a scopa
Vulìa andà versu à u mari
Nanzi di ricuddà culà in a so sarra
A notti era fallata è mancu
Ùn si vidìa più
« Stàtini quì o amica »
Lintàia un’altra lingua
Abbastanza vicina ma micca listessa
Stàtini quì par stasera
Dumani farà ghjornu
Ma a lingua ùn vulia micca stà
Ùn èrani i so loca ùn era u so fiumu
Hè cusì ch’edda s’hè mossa versu u so paciali
Ghjunta culà insù
Lingua si n’hè andata
U viaghju l’avìa compia
Ani scrittu nantu à so petra
Quì riposa lingua pà u sempri
Era scrittu mi pari in un antra lingua